|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zegarek. - Trzeba już jechać, bo się spóznimy na samolot.
- Dobrze - niechętnie zgodziła się Barb, po czym uści
skała Delię. - Zamykaj drzwi na klucz, kiedy nas tu nie
będzie - poleciła. Tymczasem Barney otworzył drzwi i popę
dzał ją gestem. -I nigdy nie otwieraj, dopóki się nie upewnisz
kto to.
- Tak, Barb - machinalnie wyrwało się Delii.
- I nie wychodz sama wieczorem... - wyliczała przestro
gi Barb.
Barney chwycił ją za łokieć i pociągnął do drzwi.
- I nigdy nie bierz cukierków od obcych! - zawołała Barb
NIEBEZPIECZNA MIAOZ 55
ze śmiechem. - Nie zbliżaj się też do wody i nie głaszcz
obcych psów!
- Nie będę.
- Kocham ciÄ™!
Ostatnie słowa Barb rzuciła już w biegu.
- Ja też cię kocham! - zawołała za nią Delia.
Zza drzwi dobiegł ją perlisty śmiech, a potem zapadła
cisza.
Delia przymierzyła trzy nowe kreacje, które dostała od
Barb, a w końcu zdecydowała się na białą bluzkę oraz białą
przymarszczoną spódniczkę, obszytą koronką. W talii ściąg
nęła się szerokim czerwonym paskiem. Strój ten wypatrzyła
w jednym z butików, a sprzedawczyni, wysoka elegancka
kobieta, pokazała jej, jak wiązać pas. Całość wyglądała bar
dzo szykownie, zwłaszcza że Delia miała niezwykle szczupłą
taliÄ™.
Wciąż nie do końca przekonana, czy dobrze się ubrała, pod
skoczyła na dzwięk telefonu, a potem rzuciła się, by odebrać.
- Słucham? - wysapała.
W słuchawce rozległ się cichy śmiech, jakby Marcus od
gadł, że czekała na niego jak na rozżarzonych węglach.
- Jestem w foyer - powiedział.
- Już schodzę!
Odłożyła słuchawkę i rzuciła się do drzwi, po czym uświa
domiła sobie, że jest boso, a poza tym zapomniała klucza
i torebki. Roześmiała się, pokręciła głową i biegiem wróciła
po buty, klucze i torebkÄ™.
Po ośmiu minutach, z których pięć czekała na windę,
wpadła zdyszana do foyer i zaczęła się nerwowo rozglądać za
Marcusem. Aż wreszcie go zobaczyła. Stał oparty o ścianę
naprzeciw wind, bardzo elegancki i uśmiechnięty.
56 NIEBEZPIECZNA MIAOZ
Miał na sobie zieloną koszulę i brązowe spodnie. Wydał
jej się bardzo atrakcyjny. On także jej się przyglądał. Czuła,
jak spojrzenie ciemnych oczu prześlizguje się po jej figurze,
po długich włosach, które złotą kaskadą opadały jej na plecy.
Potem uśmiechnął się, tak jakoś ciepło i przyjaznie, a ona
ruszyła w jego stronę jak zahipnotyzowana. Po drodze omal
nie zderzyła się z hotelowym gościem, którego w ogóle nie
zauważyła.
- Cześć! - powiedziała, onieśmielona.
- Cześć! - odparł głębokim, przyciszonym głosem. - Je
steÅ› gotowa?
Pomyślała o ryzyku, o niebezpieczeństwie, na jakie się
naraża, o zdradzie i o tym, jak będzie się gniewała Barb, jeśli
się dowie. Ale nic się już nie liczyło prócz spojrzenia ciem
nych oczu. W sekundzie rozwiały się wszelkie wątpliwości.
- Jestem gotowa - powiedziała.
ROZDZIAA 4
Marcus nie mógł uwierzyć, że to ta sama skromna, nie
śmiała dziewczyna, którą poznał ubiegłej nocy. Teraz, cała
w koronkach i bieli, wyglądała niezwykle atrakcyjnie, zwła
szcza z tymi długimi złotymi włosami. Na moment naszły go
wątpliwości, czy powinien wciągać ją w swoje życie w tak
nieodpowiednim momencie, jednak po namyśle uznał, że nie
ma wyboru. Los zrządził, że Fred zabrał ją ze sobą na spotka
nie, które zresztą nie doszło do skutku. Była również szwa-
gierką Barneya, czyli zyskiwał poprzez nią tak bardzo po
trzebny kontakt. Udając, że się nią interesuje, mógł odtąd
w sposób niebudzący podejrzeń przekazywać wiadomości za
jej pośrednictwem. Przeszkodą była tylko Barbara, jej siostra,
która na pewno nie zgodzi się, by Delia spotykała się z gang
sterem.
Czy to nie dziwne, że ze wszystkich znanych mu kobiet -
a były wśród nich bardzo piękne - właśnie ona wpadła mu
w oko? To takie do niego niepodobne, zainteresować się
skromną dziewczyną z małego miasteczka. Nie była przecież
ani trochę w jego guście. Nie sposób też pominąć jego prze
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plgrolux.keep.pl
|
