[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Ktokolwiekuszkodził hamulce, mógł zechcieć sprawdzić sku-
tki swojegodzieła.
- Możemywpaść doszeryfa - zaproponowała, kiedyzna-
lez
li się na szosie.
- Nie. - Ed przedstawił go już miejscowemu szeryfowi.
Miły facet, ale z pewnością nie nadawał się do ścigania za-
wodowego mordercy. Jedynym rozsądnym wyjściem było
skontaktować się zHarrymi kazać muzawiadomić Departa-
ment Sprawiedliwości. Dla bezpieczeństwa Cassie.
Cassie zatrzymała się. Wyraz twarzy Dana przeraził ją.
Dostrzegła wjegooczachrozpacz - niestrachowłasne życie,
lecz bezsilną rozpacz. Jakgdybystracił ostatniegoprzyjaciela
i nie wiedział, jak dalej żyć. Chciała mu pomóc, ochronić
przed cierpieniem, ale co mogła zrobić, nie wiedząc, kto jest
jegowrogiem?
- Dlaczegonie?
- Acobyś mupowiedziała?
- Prawdę, gdybym ją znała. Czy nie byłbyś wreszcie
skłonny mnie oświecić?
- Zerwała się linka hamulcowa. Takierzeczysię zdarzają.
Nawet wnowych autach.
- Amężczyz
ni kłamią! Co zdarza się znacznie częściej.
- Jegoupór doprowadził ją dofurii. Odwróciła głowę i przy-
spieszyła kroku.
Danpatrzył na jej kruchą postać zprzykrymuczuciem, że
nigdy dotąd nie było mu aż tak ciężko. Po raz pierwszy
janessa+anula
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
115
w życiu czuł się kompletnie bezradny. Pewien był już, że
cyjanekwewczorajszej kawieniebył sprawką Bretta, a linka
hamulcowa została przecięta bardzoostrymnarzędziem. I cu-
demuniknął wypadku, wktórymzginęłabyCassie.
Oglądał wiele śmierci wswoim życiu, ale myśl, że Cassie
mogłaby dzisiaj nie żyć, poraziła system jego odporności
psychicznej. Zdał sobienaglesprawę, żejest bliski załamania.
Przez blisko dwadzieścia lat demaskował korupcję, nienawiść
i zbrodnie. Ajaką cenę przyszłomuza topłacić?Czymógłby
teraz powiedzieć, że to, corobił, miałogłęboki sens?
Jakiś nic nie znaczący gangster omal nie zabił kobiety,
która stała się najprawdziwszymsensemjego życia. Cassie
szła teraz kilka krokówprzed nim, jakby nie mogła znieść
jegowidoku. Nie miał otopretensji. Chciał dać jej wszystko,
a mimowolnienaraził ją na śmierć. I dalej narażał... Paniczny
strachchwycił goza gardło.
Kochał ją. Dlatego, cokolwiek miałobysię wydarzyć, ona
musi ocaleć. Tak, kochał ją. Kochał. Zaczął powtarzać to
słowo niczymmagiczne zaklęcie. Kochał jej bystry umysł
i wiotkie ciało. I wdzięk, i jej gotowość komplikowania sobie
życia dla starej ciotki. Kochał wniej wszystko. Nawet sposób,
wjaki pochylała głowę, kiedyzaczynała intensywnie myśleć.
I co z tego? Mógł ją sobie kochać, ale dla Cassie nic
dobrego z tej miłości nie mogło wyniknąć. Związek z nim
byłbybiletemdokostnicy.
Pora spojrzeć prawdziewoczy. Dla bezpieczeństwa Cassie
musi wyjechać z China View. I dodiabła z tą pracą! Nigdy
nieprzestaniebyć tarczą strzelniczą dla tegolubinnegozbira,
jeśli będzie o nich pisał. Musi zmienić zajęcie. Teraz! Nie
kiedyś tam, wnieokreślonej przyszłości, tylkonatychmiast.
Tak. KiedyBuczekonimzapomni, powinienrozejrzeć się
janessa+anula
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
116
za czymś innym. Możepowinienpisać błyskotliwewstępnia-
ki, popierające słuszne inicjatywyspołeczne, takie jakzbiórka
pieniędzyna oświatę... Kiepska perspektywa, pomyślał gorz-
ko, alewprzekonywaniu ludzi, żebyprzestali się zabijać, nie
odniósł żadnych sukcesów. Może więc lepiej przekonywać
ich do niewielkich zmian wnajbliższymotoczeniu? Do le-
pszego wyposażenia szkół, zaopiekowania się biedakami,
ludz
mi starymi...? Kto wie, czymetoda małychkroczkówna
dłuższą metę nie jest skuteczniejsza?
Musi powiedzieć Cassie prawdę. Wyjedzie z China View
jeszcze dzisiaj, ale bez względu na to, czy czeka ich jakaś
wspólna przyszłość, czynie, Cassiezasługujena prawdę.
Danbał się panicznie jej reakcji, ale musiał zaryzykować.
Niemógł budować swoichnowychwielkichnadziei na kłam-
stwie. Instynktownie skulił ramiona. Ajeżeli Cassie powie
mu, że nie mą po co wracać... Nie chciał o tymmyśleć.
Resztki jego instynktu samozachowawczego odrzucały taką
możliwość.
- Cas... - Musiał dokonać nieludzkiego wysiłku, żeby
jegogłos zabrzmiał naturalnie. - Cassie?
Odwróciła się i odruchowo, mimo kipiącej wniej złości,
spojrzała na jegonogę.
-Ja...
Nagle zatrzymała się. Na widok jego trupiobladej twa-
rzy zapomniała o złości. Dan zaniemówił, jakby zobaczył...
ducha.
- Miałaś rację - szepnął wreszcie.
- Wjakiej sprawie?
- Tych wypadków. To nie były wypadki, tylko, robota
płatnegomordercy.
- Alezawodowi mordercyrzadkochybiają -powiedziała
janessa+anula
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
117
pochwili, osłupiała z wrażenia. - Chyba żeczłowiek, które-
musię naraziłeś, niema wystarczającodużoforsyna wyna-
jęcie fachowca.
- Buczekmamnóstwoforsy.
- Buczek? - Cassie zmarszczyła czoło, pewna, że zna
skądś to nazwisko. - Czy on nie był zamieszany w jakieś
gigantyczne przekupstwo korporacji samorządowej w No-
wymJorku?
- Międzyinnymi.
Cassiespojrzała wjegobrązoweoczy. Różnerzeczyprzy-
chodziłyjej dogłowy, alenigdybynieuwierzyła, żeDanjest
wspólnikiem jakiegoś gangstera. Mógł być najwyżej jego
wrogiem.
- Czymmusię naraziłeś?
- Napisałemserię artykułów, poktórychwładzeniemogły
dalej udawać, że Buczekjest zwykłymprzywódcą związko-
wymo fatalnych manierach, ale uczciwych intencjach. Bez
fałszywej skromności, to ja spowodowałem, że Departament
Sprawiedliwości wszczął przeciwko niemu śledztwo.
- Nie, tonie ty. Pamiętamte artykuły. Napisał je Leland
Trav... - Słowa uwięzły jej wgardle, kiedy wreszcie zrozu- [ Pobierz całość w formacie PDF ]