Kodeks uczuÄ(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

że była roztrzęsiona, inaczej nigdy nie pozwoliłaby
mu tak bardzo zbliżyć się do siebie.
Nie będzie się teraz nad tym zastanawiała. Za�
mknęła oczy, czekając, aż minie pierwsze wzbu-
KUSZENIE LOSU 59
rzenie. Nie obawiała się spotkania w Bostonie. Tak
czy inaczej poradzi sobie z MacGregorem. Teraz
czekało ją o wiele ważniejsze zadanie. Przed wy�
jazdem musiała jeszcze porozmawiać z bratem.
Stanęła przed drzwiami apartamentu Justina
i Sereny, wzięła głęboki oddech i zapukała. Otwo�
rzył jej Justin, z mokrymi włosami i koszulą prze�
rzuconą przez ramię. Przed chwilą musiał wyjść
spod prysznica.
- Diana? Szukasz Sereny?
- Nie, ja... - Jej wzrok padł na długą białą bli�
znę na piersi brata. - Mogę wejść?
- Oczywiście. Napijesz się czegoś? Kawy? Mo�
że wolisz drinka?
- Nie, dziękuję. - Stała na środku pokoju, kur�
czowo zaciskając palce.
- Siadaj, Diano.
- Nie, ja tylko... chciałam przeprosić za wszy�
stko, co zrobiłam i powiedziałam od chwili swo�
jego przyjazdu tutaj.
Justin z kamienną twarzą zapiął koszulę. Potrafi
nad sobą panować, pomyślała. Dlatego jest takim
dobrym hazardzistą.
- Nie masz za co przepraszać, Diano - powie�
dział wreszcie. - Nie oczekuję od ciebie ani prze�
prosin, ani uczuć.
- Mam wobec ciebie dług wdzięczności.
60 NORA ROBERTS
- Nic mi nie jesteś winna.
- Wszystko ci zawdzięczam - sprostowała. -
Powinieneś był mi powiedzieć! - wybuchnęła. -
Miałam prawo wiedzieć.
- Wiedzieć co? - zapytał obojętnie.
- Przestań bawić się ze mną w ciuciubabkę!
zawołała, chwytając go za gors koszuli.
Justin lekko uniósł brwi i spokojnie popatrzył
na jej zagniewaną twarz.
- Zawsze byłaś dzieciakiem - mruknął. - Prze�
stań zachowywać się, jakbyś ciągle miała sześć lat.
Spróbuj ochłonąć i powiedz wreszcie, o co ci cho�
dzi. Mam wrażenie, że nosisz się z tym od dnia
przyjazdu.
Diana wzięła głęboki oddech. Przyszła tutaj, że�
by go przeprosić, a nie wszczynać awantury.
- Przez te wszystkie lata miałam do ciebie żal,
próbowałam nawet znienawidzić cię za to, że
o mnie zapomniałeś.
- Potrafię to chyba zrozumieć.
- Nie, nie potrafisz. - Azy ciekły jej po po�
liczkach, ale nie próbowała ich nawet ocierać.
Głos jej drżał. - Nie wiesz, co czułam. Straci�
łam wszystko tak nagle. Wszyscy odeszli. Po�
czątkowo myślałam, że to moja wina, bo byłam
niedobra.
Justin uniósł dłoń i pogładził siostrę po głowie.
Po raz pierwszy od wielu, wielu lat.
KUSZENIE LOSU 61
- Nie wiedziałem, jak ci wytłumaczyć to, co
się stało. Byłaś taka mała.
- Dopiero teraz rozumiem - łkała. - Wszy�
stko, co dla mnie zrobiłeś.
- Było potrzebne - przerwał jej stanowczym
tonem. - Po prostu.
- Nie mów tak. Ja... chciałam podziękować.
Miałeś prawo być na mnie zły, ale...
- Nie uczyniłem nic takiego, za co miałabyś
mi dziękować.
Diana przygryzła wargi.
- Czułeś się zobowiązany - wykrztusiła przez
zaciśnięte gardło.
- Nie. - Znowu pogłaskał ją po głowie, ledwie
muskając włosy opuszkami palców. - Kochałem cię.
Rozchyliła usta, ale nie dobył się z nich żaden
dzwięk. Justin ofiarowywał jej miłość. Nie chciał
wdzięczności. Nie powinien widzieć łez. Ujęła je�
go dłonie.
- Bądz moim przyjacielem.
Justin poczuł ogromną ulgę. Podniósł jej dłoń
do ust.
- W naszych żyłach płynie jedna krew, sio�
strzyczko. Zawsze cię kochałem. Od tej chwili bę�
dziemy przyjaciółmi.
ROZDZIAA CZWARTY
Diana włączyła ogrzewanie na pełną moc, ale
nawet to niewiele pomagało. Wiedziała, że przy
tym mrozie samochód nie rozgrzeje się, zanim do�
jedzie do restauracji, w której umówiła się na ko�
lację z Mattem Fairmanem, zastępcą prokuratora
okręgowego.
Gratulowała sobie w duchu tego posunięcia,
choć wolałaby spędzić wieczór w domu, zwinięta
w kłębek na kanapie z filiżanką gorącej herbaty.
Cóż, kariera wymaga niekiedy poświęceń i Diana
nie mogła pozwolić sobie na odrzucenie zaprosze�
nia człowieka o takich koneksjach jak Matt, nawet
jeśli zdawała sobie sprawę, że kolacja będzie miała
bardziej prywatny niż zawodowy charakter.
Przecież Matt jest naprawdę dobrym prawni�
kiem, powtarzała sobie w myślach, usiłując zagłu�
szyć wyrzuty sumienia. Tak, jest dobrym prawni�
kiem, doskonale przy tym orientuje się we wszy�
stkich aktualnie toczących się w okręgu bostoń-
skim procesach. Poza tym nigdy nie potrafił utrzy�
mać języka za zębami i uwielbiał plotki. Wystar-
KUSZENIE LOSU 63
czyło, by zwierzyła mu się ze swoich zamiarów,
a mogła mieć gwarancję, że wiadomość rozejdzie
się po mieście szybciej i będzie komentowana sze�
rzej, niż gdyby zamieściła całostronicowe ogłosze�
nie w Boston Globe".
W tydzień po powrocie z Atlantic City złożyła
w pracy wymówienie. W ten sposób uniezależnia�
ła się nie tylko od szacownej kancelarii, ale też
od ciotki i jej wpływu na swoje życie. Bała się,
to prawda, w końcu firma Barclay, Stevens & Fitz
oznaczała bezpieczeństwo i stabilizację, ale ani
przez moment nie żałowała swojej decyzji.
W chwilach paniki wyobrażała sobie, że dzieli biu�
ro z inną młodą, dopiero zaczynającą prawniczką
i czeka w nieskończoność na telefon od klienta, go�
towa przyjąć każdą sprawę, choćby to było wykro�
czenie drogowe. Kiedy miała lepszy dzień, optymizm
brał górę i zaczynała wierzyć, że wspinając się po�
woli po stopniach kariery, dotrze jednak na szczyt.
Jeśli czegoś żałowała, to tylko tego, że tak mało
czasu spędziła z Justinem. Uznała jednak, że po�
godzona z bratem, powinna czym prędzej wrócić
do Bostonu i uporządkować swoje sprawy zawo�
dowe. Bała się, że zacznie się zastanawiać, roz�
ważając wszystkie możliwe konsekwencje, a tym�
czasem musiała szybko podejmować decyzje, do�
póki poczucie zdrady było na tyle bolesne, by po�
pychać ją do działania.
64 NORA ROBERTS
Był i inny powód przyspieszenia wyjazdu z At�
lantic City - Caine MacGregor. Niepewna włas�
nych reakcji, po ostatnim epizodzie wolała trzymać
się od niego z daleka. Za bardzo ją interesował,
zbyt wiele uśpionych, niebezpiecznych emocji
w niej budził. W najbliższych miesiącach całą [ Pobierz całość w formacie PDF ]