[ Pobierz całość w formacie PDF ]

3. Posługiwanie się pojęciami dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni wzglę-
dem siebie (w odniesieniu do siebie): na prawo  na lewo, naprzeciw, np. zabawa  Jak
dojść do celu?  dziecko ma zasłonięte oczy, a nauczycielka podaje instrukcję słowną
umożliwiającą dojście do określonego celu.
Poziom IV
1. Prawidłowe posługiwanie się i utrwalanie pojęć dotyczących orientacji w schemacie wła-
snego ciała, np. zabawa orientacyjno-porządkowa  Gdzie stoi pani?  dzieci ustawiają
się zgodnie z poleceniami nauczycielki: przodem do mnie hop, tyłem do mnie hop, pra-
wym bokiem do mnie hop...
2. Wyrabianie i utrwalanie orientacji w schemacie ciała osoby stojącej naprzeciw (odwrot-
ność strony lewej i prawej).
1
W. Szuman Zabawy z najmłodszymi dziećmi, Warszawa 1991, AIU.
113
a) praktyczne demonstrowanie na dwojgu dzieciach, które mają oznaczone prawe ręce
wstążeczkami  kiedy stają do siebie tyłem lub przodem ich prawe i lewe ręce znaj-
dują się z przeciwnych stron; podobnie jest wówczas, kiedy podają sobie ręce na po-
witanie albo krzyżują je, jak do zabawy  Siała baba mak ,
b) zabawa z piosenką  Nie chcę cię znać  można przy niej zaobserwować przyswoje-
nie przez dzieci strony prawej i lewej,
c) ćwiczenie przed lustrem  pokazywanie dziecku zmiany stron u osoby stojącej na-
przeciw (wskaż prawe ucho, chwyć lewy łokieć...).
3. W czasie wycieczki, spaceru określanie (wskazywanie) prawej, lewej strony ulicy, co
znajduje się po prawej  lewej stronie; utrwalanie niektórych zasad ruchu drogowego.
4. Doskonalenie umiejętności posługiwania się pojęciami dotyczącymi określania kierun-
ków w przestrzeni: w przód  w tył, do góry  na dół, przed siebie  za siebie, w bok,
w prawo  w lewo, na wprost, np. dzieci z niebieską szarfą maszerują w prawo, dzieci
z żółtą w lewo, na wprost dzieci z zieloną szarfą. Zorganizowanie zabawy  Ciepło  zim-
no , w której kierunek poszukiwań wyznaczony jest w odniesieniu do oznaczonego,
umownego obiektu (chorągiewki, piłki...).
5. Doskonalenie umiejętności posługiwania się pojęciami dotyczącymi położenia przed-
miotów w przestrzeni:
a) na, pod, nad, np. nad stołem wisi lampa, pod stołem leży piłka, na stole stoi wazon
z kwiatami,
b) wyżej  niżej, np. lampa wisi wyżej, obrazek wisi niżej,
c) między, przy, np. pasta leży przy kubku, mydło leży między gąbką i szczoteczką do
rąk,
d) na prawo od, na lewo od, wewnątrz, np. na prawo od kubka leży pasta do zębów, we-
wnątrz (w środku) kubka jest woda,
e) w środku (wewnątrz), na zewnątrz, np. w środku (wewnątrz) pudełka są klocki
w kształcie koła, na zewnątrz pudełka leżą klocki w kształcie trójkąta.
Treści rozszerzające
Stosowanie zdobytych wiadomości w praktyce:
a) określanie przez dziecko kierunków z punktu widzenia kolegi (inny układ odniesienia),
b) próby rysowania prostych  planów drogi spaceru (zaznaczanie charakterystycznych
punktów),
c) w ogrodzie, na spacerze, wycieczce, zaznaczanie strzałkami (rysowanie kredą, układanie
z patyczków, szyszek) drogi, którą należy dojść do  ukrytego skarbu .
2. POZNAJ
FIGURY GEOMETRYCZNE
Zapoznając dzieci z prostymi figurami geometrycznymi (płaskimi i przestrzennymi)
naszym celem jest tak organizować różne sytuacje, żeby dzieci bawiąc się klockami (drew-
nianymi, plastikowymi), mozaiką geometryczną itp., poznawały właściwości figur geome-
trycznych: kształt, wielkość, kolor, grubość oraz ich nazwy: koło, kula, kwadrat, sześcian,
trójkąt, prostokąt. Można kształtować te pojęcia w czasie różnorodnych działań manipula-
cyjnych, ćwiczeń ruchowych, zabaw, gier dydaktycznych, zagadek.
114
Bardzo ważne jest obserwowanie otoczenia, przedmiotów, które znajdują się wokół nas
i odnajdowanie w nich kształtów odpowiadających określonym figurom geometrycznym,
tak płaskim, jak i przestrzennym.
Poziom I
1. Manipulowanie figurami geometrycznymi płaskimi i przestrzennymi bez konieczności [ Pobierz całość w formacie PDF ]