[ Pobierz całość w formacie PDF ]

1. Z jakich warstw składa się laminat?
2. Gdzie ma zastosowanie laminat?
3. Według jakich kryteriów mo\
na podzielić okleiny sztuczne?
4. Gdzie maja zastosowanie laminaty niskociśnieniowe?
5. Jakie są zalety okuć meblowych z tworzyw sztucznych?
6. Jakie rodzaje sprÄ™\
yn sÄ… stosowane w tapicerstwie?
4.8.3. 
wiczenia

wiczenie 1
Rozró\
nij okładziny z tworzyw sztucznych wśród przygotowanych próbek przez
nauczyciela.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:
1) przygotować zestaw próbek okładzin ,
2) zapoznać się z zasadami klasyfikacji okładzin z tworzyw sztucznych,
3) dokonać podziału na odpowiednie grupy,
4) zanotować wyniki w arkuszu przygotowanym przez nauczyciela,
5) zaprezentować wykonane ćwiczenie.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
73
Wyposa\
enie stanowiska pracy:
 zestaw próbek okładzin sztucznych,
 fronty meblowe,
 arkusz,
 przybory do pisania,
 literatura z rozdziału 6 dotycząca okładzin z tworzyw sztucznych.
4.8.4. Sprawdzian postępów
Czy potrafisz:
Tak Nie
1) scharakteryzować rodzaje warstw z jakich skład się laminat?
1
1

2) określić zastosowanie laminatów?
1
1

3) określić kryteria podziału oklein sztucznych?
1
1

4) określić zastosowanie laminatów niskociśnieniowych?
1
1

5) scharakteryzować zalety okuć meblowych z tworzyw sztucznych?
1
1

6) określić rodzaje sprę\
yn stosowanych w tapicerstwie?
1
1

 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
74
4.9. Okucia i Å‚Ä…czniki
4.9.1. Materiał nauczania
Wiadomości ogólne i podział okuć
Okucia są to ró\
norodne części składowe wyrobów stolarskich, pełniące w ich
konstrukcji funkcję pomocniczą lub uzupełniającą, wykonane z metali, tworzyw sztucznych
lub z obu tych materiałów. Okucia często mają cechy zdobnicze. Ich wpływ na jakość
wyrobu, a zwłaszcza trwałość, funkcjonalność oraz estetykę, jest znaczny, a dla wielu
wyrobów decydujący. Z tego względu wykonanie okuć powinno odznaczać się szczególną
starannością.
W wyrobach stolarskich stosuje się wiele okuć o ró\
nym przeznaczeniu.
Do niedawna okucia produkowano wyłącznie ze stali, aluminium, mosiądzu lub innych
stopów. W ostatnich latach du\
y wpływ na zwiększenie asortymentu okuć wywarło
zastosowanie do ich produkcji tworzyw sztucznych. Właściwości tych tworzyw, np. wysoka
wytrzymałość mechaniczna i odporność na działanie korozji, w połączeniu z małą masą, są
przyczyną stałego zwiększania ich udziału w produkcji okuć.
Właściwości estetyczne okuć stalowych lepszej jakości podwy\
sza siÄ™ przez niklowanie,
chromowanie lub mosiądzowanie. Okucia gorszej jakości pokrywane są tylko lakierami lub
oksydowane. Okucia stosowane w wyrobach stolarskich dzieli się ogólnie na meblowe
i budowlane.
Przedstawiony w tabeli 18 dalszy podział okuć, zale\
ny od spełnianej przez nie funkcji,
odnosi się zarówno do okuć meblowych, jak i budowlanych. [6, s. 167]
Tabela 18. Podział okuć w wyrobach stolarskich [6, s. 168]
bez kluczy (m. In. Zatrzaski, zasuwki, zasuwy, zasuwnice,
zakrętki)
zamykajÄ…ce
z kluczem (zamki)
Okucia
łączące nieruchome (złącza)
obrotowe (zawiasy)
uchwytowe (uchwyty, klamki)
zabezpieczajÄ…ce (ochraniajÄ…ce), przytrzymujÄ…ce i specjalne
Charakterystyka okuć
Okucia zamykajÄ…ce
Okucia zamykające bez kluczy. W tej grupie okuć rozró\
nia siÄ™ okucia meblowe
zatrzaski i zasuwki oraz okucia budowlane zatrzaski, zasuwy, zasuwnice, zakrętki, zamki
bezkluczowe, zamykacze i samozamykacze.
Stosowane w meblarstwie zatrzaski kulkowe działają na zasadzie wypychania sprę\
ynÄ…
z oprawy zatrzasku części kulki i wpychania jej w odpowiednio ukształtowane gniazdo lub
zaczep.W nieco inny sposób działają zatrzaski wałkowe sprę\
ynowe oraz języczkowe.
Stosuje się równie\
zatrzaski magnetyczne działające w wyniku siły przyciągania magnesu
umieszczonego w oprawie jednej z dwóch części zatrzasku. Te nowoczesne zatrzaski
odznaczają się działaniem bezszelestnym.
Zasuwki słu\
ą w meblarstwie najczęściej do unieruchamiania jednego skrzydła
dwuskrzydłowych drzwi większych mebli, np. szaf. Rozró\
nia siÄ™ kilka odmian zasuwek
w zale\
ności od sposobu ich przytwierdzania (wierzchnie, wpuszczane) oraz kształtu
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
75
i usytuowania części ruchomej, czyli suwaka. Na rysunku 32-II a, b przedstawiono dwie
odmiany zasuwek wierzchnich (nakładanych).
Rys. 32. Okucia meblowe zamykajÄ…ce bez kluczy. I Zatrzaski: a) jednokulkowy
wpuszczany, 6) jednokulkowy wierzchni, c) dwukulkowy wierzchni, d) jednowałkowy wierzchni,
e) dwuwałkowy wierzchni, f) sprę\
ynowy wierzchni, g) języczkowy, n) magnetyczny. II Zasuwki: a) wierzchnia
prosta, b) wierzchnia odgięta. [6, s. 169]
Zamki zamykane kluczem. Zamki meblowe dzieli się według sposobu ich zamocowania
na wpuszczane oraz wierzchnie, czyli nakładane. Pod względem konstrukcyjnym rozró\
nia
siÄ™ zamki zastawkowe, majÄ…ce wewnÄ…trz specjalne blaszki zabezpieczajÄ…ce (zastawki), zamki
bezzastawkowe i bębenkowe.
Ze względu na sposób zamykania rozró\
nia się najczęściej występujące zamki zasuwkowe
(suwakowe) oraz zamki skrzydełkowe, zaczepowe i zasuwnicowe (baskilowe). Nazwa tych
zamków wskazuje jednocześnie na rodzaj elementu zamykającego. Do zamykania pionowych
drzwi meblowych oraz szuflad stosuje się głównie zamki zasuwkowe rys.33. Mogą one być
wykonane jako lewe i prawe lub jako zamki uniwersalne, zarówno do drzwi lewych, jak i
prawych. Do zamykania drzwi (klap) poziomych u\
ywa się zamków skrzydełkowych, a do
drzwi \
aluzjowych - zamków zaczepowych. [6, s. 171]
Rys. 33. Zamki meblowe: a) zasuwkowy, wpuszczany wewnętrzny, b) zasuwkowy wpuszczany zewnętrzny,
c) zasuwkowy wpuszczany bębenkowy, d) zasuwkowy pół-wpuszczany okrągły, e) zasuwkowy wierzchni,
f) skrzydełkowy, g) zaczepowy, h) centralny zasuwnicowy (baskilowy) [6, s. 171]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
76
Zamki zasuwnicowe baskilowe, utworzone z właściwego zamka i dwóch prętów
o łącznej długości równej wysokości drzwi rys.33-h, umo\
liwiajÄ… ich sztywne zamocowanie
w trzech punktach. SÄ… one przeznaczone do zamykania wysokich drzwi meblowych.
Okucia Å‚Ä…czÄ…ce
Okucia łączące słu\
ą do rozłącznego lub nierozłącznego łączenia poszczególnych
elementów lub zespołów wyrobów stolarskich w sposób nieruchomy (złącza) lub obrotowy
(zawiasy).
ZÅ‚Ä…cza
Stosowanie okuć jako złączy łącznikowych jest coraz bardziej powszechne. Dotyczy to
szczególnie konstrukcji mebli Okucia te zastępują w wielu wypadkach tradycyjne złącza
stolarskie i są powszechnie stosowane m. in. w meblach rozkładanych. Od dawna stosuje się
złącza śrubowe, słu\
ące do kątowego łączenia wieńców i boków szaf. Specjalne odmiany
złączy śrubowych są przeznaczone do połączeń równoległych w meblach segmentowych, do
przytwierdzania nóg oraz do połączeń kątowych w meblach szkieletowych i skrzyniowych
(tzw. śruby młotkowe  rys 34-e.
Rys. 34. Okucia Å‚Ä…czÄ…ce nieruchome części mebli (zÅ‚Ä…cza): a ÷ e) Å›rubowe, f) zaczepy, g) obejmy,
h) płytki [6, s. 174]
Przedstawione na rysunku złącza śrubowe są jedynie przykładami spośród wielu istniejących
odmian tych okuć. Jako okucia łączące nieruchome części mebli stosuje się równie\
specjalne
zaczepy, obejmy i płytki rys. 34-f, g.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
77
Rys. 35. Okucia łączące nieruchome części mebli (złącza): a) mimośrodowe (z przykręconą wpustką
zaczepową), b) zaczepowe, c) sposób wykonywania połączenia przy u\
yciu złącza mimośrodowego [6, s. 175]
Rys. 36. Zawiasy meblowe: a) splatany taśmowy, b) odcinkowy nierozłączny, c) odcinkowy kątowy rozłączny, [ Pobierz całość w formacie PDF ]