[ Pobierz całość w formacie PDF ]

to, co sam Bóg chce przekazać ? wydaje się prowdzić swoje rozumowanie autor. W tym sensie zapewne
trzeba rozumieć słowa Księgi Mormona o ?napawaniu się słowami Chrystusa?: kto by słuchał człowieka
przemawiającego językiem aniołów ? to tak jakby słuchał samych aniołów; kto by zaś słuchał aniołów ?
samego Chrystusa słucha, który przez Ducha Z
więtego przemawia w ten sposób. W tym przypadku zaś
człowiek ten miał przekazywać nauki nowego kościoła, zwanego Kościołem Jezusa Chrystusa Z
więtych
Ostatnich Dni, czyli po prostu wspólnoty mormonów.
17 z 21 2011-03-06 22:37
Rozdział VI. Dar języków: interpretacja starożytna a współczesna modl... http://www.tillit.pl/siema.1/index.php?view=article&catid=46:dary-du...
* * * * *
W ten sposób dobiega końca nasza wędrówka przez wieki w poszukiwaniu przykładów związanych z darem
języków rozsianych po historii. Były to przykłady wyrywkowe, choć ? można żywić nadzieję ? w miarę
reprezentatywne. Większość z nich pochodziła z głównego nurtu chrześcijaństwa i prezentowała
doświadczenia i poglądy wielkich teologów, a nawet ojców i doktorów Kościoła. Niektóre inne przykłady
pokazywały doświadczenia środowisk odłączonych nie tylko od głównego nurtu chrześcijaństwa, ale
odległych nawet w ogóle od tego, co stanowi chrześcijaństwo, nawet najbardziej szeroko pojęte.
Zatrzymaliśmy się u progu wieku, który nazwano ?wiekiem Ducha Z
więtego?[101]. Historia pojmowania
darów duchowych w stuleciu następnym, czyli w dwudziestym wieku, to historia nie tylko odrębna, ale tak
bogata, że trzeba na inną okazję odłożyć prezentację co bardziej reprezentatywnych przykładów
doświadczania charyzmatów, w tym także glosolalii.
Nasze zestawienie niech zaś posłuży jako materiał do refleksji, która teraz dopiero powinna się zacząć.
Refleksja ta winna być namysłem o prawidłowych i nieprawidłowych sposobach rozumienia daru języków;
dyskusją o konieczności łączenia poszukiwania darów duchowych z teologiczną prawdą dogmatyczną; debatą
o istocie daru języków według tekstu Biblii i według głosów autentycznej Tradycji Kościoła.
Na podstawie tylko zewnętrznych zachowań nie możemy bowiem ustalić, czy dana wspólnota żyje
prawdziwie chrześcijańskim duchem, czy też może raczej duchowością jakiejś innej, niechrześcijańskiej
religii. Do ustalenia tego potrzeba znacznie głębszych danych: musimy poznać treść przyjętej wiary,
wyznawane religijne prawdy i dopiero wtedy będziemy mogli ocenić, czy ta oto konkretna grupa wciela w
życie chrześcijańską prawowierność.
[1]
Orygenes, Komentarz do Listu św. Pawła do Rzymian, I, 13-15.
[2] Jan Chryzostom, Pierwsze kazanie na Zielone Z
wiÄ…tki, 4.
[3] Jan Chryzostom, Homilie na 1 List do Koryntian, XXXV.
[4] Jan Chryzostom, Homilie na 1 List do Koryntian, XXXV.
[5] Augustyn, Traktat o ośmiu problemach ze Starego Testamentu, I.
[6] Paralipomena de sanctis Pachomio et Theodoro, 27.
[7] Augustyn, Mowa 267, PL 38, 1230n, w: Karmię was, czym sam żyję, red. M. Starowieyski, rok C,
Warszawa 1984, s. 128. Zauważmy na marginesie, że z tym zdaniem starożytnego ojca Kościoła współbrzmią
w naszej współczesnej liturgii słowa prefacji na Zesłanie Ducha Z
więtego, która wyraża przecież najczystszą
wiarę Kościoła: ?Duch Z
więty w początkach Kościoła [?] zjednoczył różne języki w wyznawaniu tej samej
wiary?.
[8] Por. Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 147,19. Augustyn w bardzo wielu miejscach podaje takie samo
wyjaśnienie tego zagadnienia, np.: ?Powie ktoś, że jeśli teraz ktoś otrzymuje Ducha Z
więtego, dlaczego nie
mówi językami wszystkich narodów? Bo teraz już Kościół mówi językami wszystkich narodów. Skoro więc
jesteś członkiem tego ciała, które mówi językami, to wiesz, że wszystkimi językami mówisz?, Augustyn,
Homilie na Ewangelię św. Jana, 32,7.
[9] Hieronim, Listy, CXX, 9.
[10] Teodoret z Cyru, Komentarz do 1 i 2 Listu do Koryntian, III, XII, 1.
[11] Teodoret z Cyru, Komentarz do 1 i 2 Listu do Koryntian, III, XII, 10.
[12] Teodoret z Cyru, Komentarz do 1 i 2 Listu do Koryntian, III, XIV, 2.
[13] Teodoret z Cyru, Komentarz do 1 i 2 Listu do Koryntian, III, XII, 1.
[14] Bazyli, Reguły krótsze, 278.
[15] Cyryl z Aleksandrii, Komentarz do 1 Listu do Koryntian, 12,9, za: A.M. Ritter, Charisma im Verständnis
des Johannes Chrysostomos und seiner Zeit, Göttingen 1972, s. 180.
[16] Por. Grzegorz Wielki, Dialogi, IV, 26.
18 z 21 2011-03-06 22:37
Rozdział VI. Dar języków: interpretacja starożytna a współczesna modl... http://www.tillit.pl/siema.1/index.php?view=article&catid=46:dary-du...
[17] Taki sam sens mają relacje z czasów póz
niejszych, na przykład łączone z osobami św. Franciszka
Ksawerego oraz św. Wincentego Ferrariusza: zarówno jeden, jak i drugi święty mieli albo cudownie
przemawiać w językach, których nie znali, albo w sposób cudowny rozumiano ich, choć przemawiali w języku
nieznanym słuchaczom; por. T.A.K. Reilly, Gift of Tongues, www.newadvent.org/cathen/14776c.htm (2005).
[18] Augustyn, Państwo Boże, XXII, VIII.
[19] Augustyn, Państwo Boże, XXII, VIII.
[20] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 102, 8.
[21] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 32 (2), 8.
[22] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 97, 4.
[23] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 99, 4.
[24] Wspomniany już teolog Francis Sullivaan stwierdza, że chociaż ?istnieją oczywiste podobieństwa
pomiędzy tradycyjną praktyką jubilacji, to jest radosnych okrzyków, a współczesnym ?śpiewem w językach??,
to jednak ?ani Ojcowie Kościoła, ani inni pisarze chrześcijańscy, którzy mówią o wykrzykiwaniu z radości, nie
utożsamiają tego zjawiska z ?darem języków? w Nowym Testamencie?; por. F.A. Sullivan, Charyzmaty i
odnowa charyzmatyczna, Warszawa 1986, s. 130.
[25] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 32 (2), 8.
[26] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 94, 3.
[27] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 99, 4.
[28] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 99, 3.
[29] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 32 (2), 8.
[30] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 94, 3.
[31] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 65, 2.
[32] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 94, 5.
[33] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 65, 2.
[34] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 99, 6.
[35] Augustyn, Objaśnienia Psalmów, 99, 2.
[36] Takie rozumienie biblijnego mówienia językami rozciągało się też na następne stulecia. Było [ Pobierz całość w formacie PDF ]